Serce- każdy z nas je ma, ale czy każdy z nas je używa? Wielu z nas odczuwa, pokazując, iż serca używa, lecz czasami blisko nas są osoby mające serce z kamienia, nic nie czują. Wczoraj minął miesiąc od śmierci mojej babci. Każdy kto mnie zna, wie ile dla mnie znaczyła. Ta niezwykła kobieta miała serce pełne miłości, dobra. Jej serce było bardzo mocne! Dużo w życiu wytrzymała - wojnę, wychowała dzieci. Po nocach szyła rękawice, by rano móc pracować na gospodarstwie. Moja babcia mimo ciężkiej codzienności poczucie humoru zawsze miała i się uśmiechała. Kochała las, rano wstawała i zbierała grzyby, wieczorem przędła wełnę, robiła skarpety na drutach. Uwielbiała wiecznie coś robić. Ostatni okres był dla niej trudny. Była smutna! Każdego dnia patrzała przez okno mając łzy w oczach. Każdego dnia była coraz słabsza, ciągle powtarzała nazwisko człowieka, który wszedł w posiadanie jej całego dorobku życia. Za każdym razem jak u niej byłam w tym trudnym dla niej czasie, opowiadała jak ciężko pracowała na polu, jak z dziadkiem budowali dom, który teraz już nie jest jej, tylko sąsiada, którego tak bardzo prosiła, aby tego nie robił. Jej serce nie wytrzymało tego, iż inni go nie mieli, tylko dlatego, aby mieć więcej, wykorzystując ludzką ułomność i głupotę.
Moje serce jest pełne bólu, gdyż tak bardzo mi jej brakuje, ale cieszę się, że odczuwam, bo przynajmniej wiem , iż moje serce nie jest z kamienia. Używajmy swych serc każdego dnia, czyńmy dobro, bo tylko przez uczynki zbliżamy się do serca Jezusa, a On widzi wszystko!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz