magii, spokoju. Robię kawę i upajam się chwilą sama ze sobą
wiedząc, iż czeka mnie znowu wyjątkowy dzień. To ja
odpowiadam za to jak go spędzę i jak będę reagowała na co co
mnie spotka. Dawno temu tak nie umiałam, miałam ogromny żal
do całego świata za to co mnie spotykało. W moim umyślę było
mnóstwo negatywnych myśli. Dziękuję Ci Boże, że to
przeszłość, że dałeś mi siłę abym nauczyła się kochać życie bo
przecież ono jest wyjątkowe, jedyne. Drugiego nie dostaniemy.
Każdy z nas może osiągnąć radość trzeba tylko chcieć i cieszyć się
z małych rzeczy bo w tym tkwi cała tajemnica.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz